Historia Koła

DATA POWSTANIA KOŁA: 01.09.1957 R.
OD 2007R. KOŁO POSIADA SZTANDAR.

19.09.2007R. ODZNACZONE ZŁOTYM MEDALEM ZASŁUGI ŁOWIECKIEJ

  • LICZBA CZŁONKÓW: NA DZIEŃ 01.01.2022 R.- 52
  • UPRAWNIENIA SELEKCJONERA – 30
  • MYŚLIWI ODZNACZENI; 50 LAT CZŁONKOSTWA W PZŁ- 1

MEDAL ZASŁUGI DLA ŁOWIECTWA;

  • ZŁOTY
  • SREBRNY-6
  • BRĄZOWY-14
  • MEDAL „ZA ZASŁUGI DLA ŁOWIECTWA ZIEMII SZCZECIŃSKIEJ”; –  25

Posiadane obwody:

Obwód nr 154 – powierzchnia całkowita 7 101,17 ha / powierzchnia po wyłączeniach 6 886,58 ha 

  • Powierzchnia lasów 1345,84  ha
  • Powierzchnia pól 2416,68 ha 

Obwód nr 159, – powierzchnia całkowita 4784,14 ha  

  • Powierzchnia lasów – 1672,49 ha 
  • Powierzchnia pól  – 3111,65 ha

Powierzchnia całkowita (9588.45 ha): 

  • Powierzchnia lasów – 3018,33 ha
  • Powierzchnia pól – 5528,33 ha 

Powstanie Wojskowego Koła Łowieckiego na ziemi Goleniowskiej ma ścisły związek z utworzeniem jednostki lotniczej na zachodnich rubieżach województwa pomorskiego, którego siedzibą był Szczecin. Teren województwa obejmował wówczas ogromny obszar od Lęborka do Gorzowa i od Świnoujścia do Wałcza i Złotowa. Pasjonaci myślistwa włożyli wielki wkład pracy w tworzenie organizacji łowieckiej. W Szczecinie na początku 1946 r. powstała pierwsza organizacja łowiecka – Szczecińskie Towarzystwo Łowieckie. Kolejne powstają w powiatach. Dokonano wyboru pierwszej Wojewódzkiej Rady Łowieckiej. W tych latach rozpoczęto pierwsze prace zmierzające do zagospodarowania łowisk. Koła uprawiały poletka karmowe, zaczęto przestrzegać zasad hodowli i ochrony zwierzyny. Zostały zorganizowane punkty skupu dziczyzny przez przedsiębiorstwo „Las”, założono spółdzielnię „Jedność Łowiecka”. 15.07.1956 r. odbył się IV Wojewódzki Zjazd Delegatów PZŁ w Szczecinie, na którym wybrano skład Rady Wojewódzkiej.

13 lipca 1957 r. został przebazowany z lotniska Bydgoszcz na nowo budowane lotnisko Goleniów 4 pułk lotnictwa myśliwskiego. Dowódcą pułku był mjr. Zygmunt Paduch, który był myśliwym w Wojskowym Kole Łowieckim nr 222 „Kos” przy sztabie 8 Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego z siedzibą w Bydgoszczy. Wśród żołnierzy zawodowych było kilku myśliwych będących członkami WKŁ nr 222 „Kos”. Głównymi inicjatorami powstania koła łowieckiego przy 4 pułku myśliwskiego byli koledzy Eugeniusz Matynia i Jan Kędrak.

Decyzją Zarządu Wojewódzkiego PZŁ w Szczecinie dla koła został przydzielony obwód łowiecki nr 36 – Łobez o powierzchni 9870 ha. Umowa dzierżawna została zawarta w dniu 1.09.1957 r. na okres 10 lat. Umowę tą podpisali: Przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie p. Ignacy Konkolewski, a z upoważnienia koła kol. Eugeniusz Matynia i kol. Jan Kędrak. Pierwszym prezesem koła został Jan Kędrak., który w 1958 r. został przeniesiony służbowo do jednostki wojskowej w Świdwinie. Na prezesa WKŁ nr 217 został wybrany dowódca 4 PLM mjr. Zygmunt Paduch. Łowczym został Mieczysław Ossowski.

Lata 1957 -1965 były trudne dla łowiectwa. W tym okresie do koła należało 16 członków. Wśród nich byli: Jan Kędrak, Eugeniusz Matynia, Zygmunt Paduch, Mieczysław Ossowski, Władysław Kiełbasiński, Mieczysław Weisbrodt, Henryk Krzyżaniak, Witold Jaczyński, Konrad Sworowski, Zbigniew Klauze, Tadeusz Halastra, Marian Widliński, Wiesław Dobrowolski, Franciszek Szewczyk, Zbigniew Dziedzic i Mirosław Wojdak. Obwody łowieckie były słabo zagospodarowane. W tym okresie zaczęto budować paśniki dla zwierzyny grubej, budki i podsypy dla kuropatw oraz ambony i zwyżki. Nie uprawiano żadnych poletek. W okresie zimowym karmę otrzymywano z Państwowych Gospodarstw Rolnych, z którymi koło łowieckie utrzymywało dobre stosunki. Szczególną sympatię dla łowiectwa wykazywali kierownicy PGR i ich zarządcy odpowiadający za produkcję rolną, a w  szczególności Janusz Pankau i Mikołaj Masiuk oraz Józef Stachowiak – leśniczy z Dobrej Nowogardzkiej. Transport na polowania zbiorowe oraz do rozwożenia karmy zabezpieczała jednostka wojskowa, która sprawowała patronat nad naszym kołem. Pieniądze na gospodarkę koła pochodziły z opłat za zwierzynę, ze składek członkowskich, wpisowego, dotacji z nadleśnictwa na dokarmianie zwierzyny. Środki pieniężne były zgromadzone na koncie PKO na poczcie. W latach 1975 – 1976 obowiązywało zarządzenie Głównego Kwatermistrza Wojska Polskiego mówiące o tym, że Wojskowe Koła Łowieckie nie mogą zarabiać na instytucjach państwowych (oprocentowanie wynosiło (3%). W związku z tym zlikwidowano konta w PKO, a środki przekazano do służby finansowej jednostki wojskowej bez oprocentowania.

Wojskowe Koło Łowieckie było ściśle związane ze strukturami wojskowymi. Przy Dowództwie Wojsk Lotniczych działał Okręgowy Wojskowy Zarząd Łowiecki. Nadzór nad wojskowymi kołami sprawował mjr. Rychlak, który upoważniony był do przyjmowania egzaminów z tematyki łowieckiej oraz bezpieczeństwa na polowaniu. Sprawozdawczość łowiecka odbywała się dwutorowo. Dokumenty sprawozdawcze przesyłano do Zarządu Wojewódzkiego PZŁ i do Okręgowego Wojskowego Zarządu Łowieckiego. Koło wojskowe podlegało kontroli gospodarczej prowadzonej w jednostce wojskowej. Ocena otrzymywana przez koło w pewnym stopniu miała wpływ na ogólną ocenę jednostki wojskowej (pułku). Kontrole przeprowadzane przez Wojska Lotnicze lub Pomorski Okręg Wojskowy odbywały się co dwa lata, a co trzy lata koło kontrolował Zarząd Wojewódzki PZŁ. Nasze koło zawsze otrzymywało oceny dobre i bardzo dobre.

Od chwili powstania koła duży nacisk położono na zagospodarowanie obwodu. W początkowym okresie pozyskiwano około 10 dzików, 20 saren, 60-70 szt. zajęcy, 40-60 szt. kuropatw, 100-120 szt. gęsi. Dzięki intensywnej pracy myśliwych i właściwie prowadzonej gospodarce łowieckiej koło może się poszczycić pozyskaniem w dwóch obwodach łącznie 12 szt. jeleni, 150 szt. dzików, 120 szt. saren, 60 szt. lisów. Na dzień 17.11.2006 koło liczy 54 członków macierzystych. Uprawnienia selekcjonerskie posiada 35 członków koła.

Możliwość komentowania została wyłączona.